<අවසාන කොටස.>
පසුගිය කොටසින්..
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ඔහුව දුටු මොහොතේම ජනපදයේ වැසියන් ප්‍රීතියෙන් කෑගසන්නට වුනා..
"ක්ලී.. ඔබ ආපසු ඇවිත්..
ක්ලී ඔබ අපේ නායකයා. "
පිරිස කේල් අතහැර ක්ලී වටා එකතු වුනා.. කේල්ට කිසිවක් කර කියා ගත නොහැකි වුනා..
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
එතැන් සිට...
නීන්ගේ තාත්තා ක්ලී, ප්‍රථමයෙන්ම ගියේ ඔහුගේ නිවසටයි...
"මගෙ පුතා... ජොම්, ඔයා එහෙනම් යානයක් හැදුවා මාව ආපහු ගේන්න.. "
ක්ලී සතුටින් කිව්වා.
ඒ වන විට කේල් විසින් කපා දැමූ ජොම්ගේ අත්, යම්තමින් වැඩෙමින් තිබුනා.
කැපූ අත් පා නැවත වැඩෙන බව නීන් පවසා තිබුනත්, දිනුක එය විශ්වාස කලේ ජොම්ගේ අත් , දැකීමෙන් පසුවයි..!
නීන්ගේ පවුලේ සියලුදෙනා ආපසු එක් වුනේ බොහෝ කාලයකින් නිසා ඔවුන් සතුටු සාමිචියෙහි යෙදී සිටියා..
"ක්ලී.. ක්ලී නායකතුමනි.. "
අයෙකු කලබලයෙන් ඔවුන් සිටි තැනට ආවා.
"ඇයි ග්ලේබෝ.. " ක්ලී ඇහුවා.
"කේල් ඔබගේ යානයේ නැගලා අතුරුදන් වුනා..!! "
එම පුවතින් වඩාත්ම කලබල වුනේ දිනුකයි.
'මම දැන් ආපහු යන්නෙ කොහොමද.. "
දිනුකට කියවුනා.
ක්ලී මද වේලාවක් කල්පනා කර දිනුකට මෙසේ පැවසුවා.
"ඔබ කලබලවෙන්න එපා. මම යානයක් හදන්නම්. මට ටික කාලයක් දෙන්න. ජොම්ගෙ අත් වැඩීගෙන එන නිසා එයාටත් පුළුවන් වේවි මට උදව් කරන්න. "
දින කිහිපයක් ගෙවී ගියා. නීන්ගේ තාත්තා දිවා රෑ නොබලා යානය සෑදීමේ කටයුතු කරගෙන ගියා..
එයට පාෂාණයක් සෙවීම නීන් භාර ගත්තා. ඇය දිනුක සමග ඇගේ ලෝකයේ බොහෝ දුර ඇවිද ගොස් සොයා ගැලපෙනම පාෂානය සොයා ගත්තා..
අවසානයේදී ක්ලී යානය සාදා නිම කලා. දිනුක ඔවුන්ගෙන් සමු ගත්තා. යානය සෑදීම පිළිබඳ දිනුක ක්ලීට බොහෝ ස්තූති කලා. දිනුකව පෘතුවියට ගෙන ඒමට නීන් ඉදිරිපත් වුනා. ඔවුන් යානයට නැග එය ක්‍රියාත්මක කලා.
දිනුකගේ ඉල්ලීම පරිදි පෙර අවස්ථාවේදී නීන් පෘතුවියට වැටුනු ස්ථානය ඉලක්ක කර ගමන් දිශාව සකස් කිරීමට නීන්ගේ තාත්තා කටයුතු කර තිබුනා. එසේ ඔවුන් සෝමාවතී රක්ෂිතට යානයෙන් ආවා. නීන් හා දිනුක එකෙනෙකාගෙන් සමු ගැනීමට වෙලාව එලඹී තිබුනා..
"නීන් දන්නවද.. මම ඔයාගෙ ලෝකෙදි.. කේල් මාව හිර කරලා ඉද්දි, මම කණගාටු වුනා එදා අපේ කණ්ඩායම ආපහු යද්දි මමත් ඔවුන් එක්ක නොගිය එක ගැන..
ඒත්.. ඒත් දැන් මම සතුටු වෙනවා ඒ ගැන..
ඔයාගෙ ලෝකෙ උනත්.. මගෙ ලෝකෙ උනත් හොඳ සහ නරක ජීවීන් දෙගොල්ලොම ඉන්නවා.
මම වෙනුවෙන් ඔයා එදා අවධානමක් අරගෙන මාව කේල්ගෙ උමඟෙන් බේර ගත්තා. අද මාව ආපහු මගේ ලෝකෙට ගෙනත් දැම්මා.
ඒ හැම දේකටම ස්තූතියි නීන්. :)
"දිනුක, මම මේ ලෝකෙට ඇවිත් අර විදිහට තුවාල වෙලා ඉඳිද්දි, ඔයයි මාව බේර ගත්තෙ.. ඒත් මම ඔයාව කරදරේක දැම්මා.. :( මට සමාවෙන්න ඒ හැමදේකටම. "
"නැහැ නීන්. ඒ ගැන හිතන්න එපා.. මේ වගේ අපූරු අත්දැකීමක් ලැබුනෙ මට.. ඒ දේවල් ඒ විදිහට උන නිසානෙ. අන්තිමේදි අපි ඔයාගෙ තාත්තාවත් හොයාගත්තා..
ආ.. නීන්, මට ඔයාගෙ තාත්තටයි ජොම්ටයි කියන්න අමතක වුනා.. මේ යානෙන් වෙනත් ග්‍රහලෝක වලට යද්දි පරිස්සම් වෙන්න.. කුරුමිට්ටන් හිටපු පෙම්ලො ග්‍රහලෝකය, මගේ ග්‍රහලෝකය පෘතුවිය, ඔයාගෙ ලෝකය.. ඔක්සිජන් සහිත මේවයෙ වායුගෝලය එක වගේ නිසයි අපිට හුස්ම ගන්න පුළුවන් වුනේ..
අවාසනාවකට මේ වගේ වායුගෝලයක් නැති ලෝකෙකට ඔයාල ගියොත් හුස්ම ගන්න බැරිව මැරෙන්න සිද්ද වෙනවා..
ඒ නිසා ජොම්ට කියන්න ඒකට ආරක්ෂිත උපක්‍රමයක් හදන්න කියලා.. "
නීන් ඒ සියල්ල අසා හිතට ගත්තා..
"එහෙනම් මම යන්නම්.. "
අපූරු පිටසක්වල තරුණිය නීන්, දිනුකගෙන් සමුගෙන ඇගේ ග්‍රහලොව වෙත ගියා..
***
"දිනුක.....,
අර පිටසක්වලයා ඔයාව පැහැරගත්තා කියලයි අපි හිතුවෙ.. අපි දැක්කා ඔයාව ඒ යානයෙන් ගෙනියනවා.. මොකද්ද ඒ උනේ..??"
මහාචාර්යවරුන් දෙදෙනා දිනුක වෙත දිව එමින් ඇහුවා.
"ම්ම්.. පැහැර ගැනීමක්? එහෙම නෙමෙයි කියන්නත් බෑ ඉතින්.. "
දිනුක සිනාසෙමින් කිව්වා..
ප්‍රොෆෙසර්.. ඔය දෙන්නා මෙච්චර කල් මෙහෙ හිටියද? "
දිනුක විශ්මයෙන් ඔවුන්ගෙන් ඇහුවා.
"මෙච්චර කල්? ඔයා අද උදේ පිටසක්වල ජීවියා එක්ක යානෙන් යනව දැක්ක නිසා අපි ආපහු යන්නෙ නැතුව නැවතිලා මෙතන ටෙන්ට් එක ගැහුවා.. "
ප්‍රොෆෙසර් රණ්දෙනිය කිව්වා.
"ප්‍රොෆෙසර් කිව්වා නේද මම සක්වල අතිරේකයේ ලියන ලිපි කියවනවා කියලා..
ඔන්න එහෙනම් ඔබට ඊළඟ සතියෙ ඉඳලම කියවන්න පුළුවන් ඔබ දැන් මගෙන් ඇහුව ප්‍රශ්නයට උත්තරේ. :)
දැන් අපි යමු.."
දිනුක මහාචාර්යවරුන් දෙදෙනා සමඟ රක්ෂිතයෙන් ආපසු ඒමට පිටත් වුනා..
✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴
~සමාප්තයි.~
මෙතෙක් කොටස් -->
01 කොටස.
02 කොටස.
03 කොටස.
04 කොටස.
05 කොටස.
06 කොටස.
07 කොටස.
08 කොටස.
09 කොටස.
10 කොටස.
11 කොටස.
12 කොටස.
13 කොටස.
14 කොටස.
